Abstract
Wstęp: Choroba Castlemana jest rzadką, łagodną chorobą limfoproliferacyjną o nieznanej etiologii. Schorzenie występuje w dwóch postaciach klinicznych o różnym rokowaniu, sposobie leczenia i objawach: postaci zlokalizowanej (UCD) oraz wieloogniskowej, charakteryzującej się powiększeniem węzłów chłonnych oraz objawami ogólnymi. Celem pracy był przegląd piśmiennictwa, a także analiza dowodów na skuteczność resekcji chirurgicznej w zlokalizowanej postaci choroby. Materiał i metody: Przeprowadzono przegląd systematyczny piśmiennictwa angielskojęzycznego oraz baz danych (Medline, Pubmed, Cochrane i źródeł dodatkowych) w poszukiwaniu artykułów dotyczących leczenia zlokalizowanej postaci choroby Castlemana. Każdy artykuł oceniony był przez dwóch autorów przy użyciu ustrukturyzowanego narzędzia oceny, a następnie skategoryzowany zgodnie z siłą dowodu. Wyniki: Zgodnie z kryteriami włączenia, do badania zakwalifikowano 14 badań. Nie znaleziono prospektywnych, randomizowanych badań z grupą kontrolną. W jednej metaanalizie, obejmującej 278 chorych na UCD, stwierdzono, że resekcja chirurgiczna jest bezpieczna i powinna być traktowana jako „złoty standard” w leczeniu. Wnioski zawarte w siedmiu badaniach retrospektywnych potwierdzały ten punkt widzenia. Radioterapia (RT) była stosowana w sześciu badaniach, z różnym efektem. Wnioski: W leczeniu choroby Castlemana zlokalizowanej w klatce piersiowej resekcja chirurgiczna wydaje się metodą o najwyższej skuteczności. Ponadto, pozytywną odpowiedź kliniczną można w niektórych przypadkach osiągnąć przy zastosowaniu radioterapii.