Abstract
Wstęp: Palenie tytoniu jest czynnikiem zwiększającym ryzyko zachorowania na wiele chorób, przede wszystkim układu krążenia i układu oddechowego. Z tego względu zerwanie z nałogiem palenia tytoniu stanowi istotny element profilaktyki i terapii. Skuteczność leczenia zespołu uzależnienia od tytoniu jest w dużej mierze uwarunkowana motywacją do zerwania z nałogiem. Celem pracy było dokonanie oceny motywacji i stopnia uzależnienia od nikotyny oraz określenie czynnika najbardziej motywującego do rzucenia palenia. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 62 palaczy, w tym 31 mężczyzn i 31 kobiet. Średni wiek badanych wynosił 47.26 ± 14.45 roku. Badania przeprowadzono przy użyciu autorskiego kwestionariusza ankiety (zawierającego między innymi pytania dotyczące danych socjodemograficznych i motywów rzucania palenia), Kwestionariusza Tolerancji Fagerströma (do analizy stopnia uzależnienia od nikotyny) oraz Testu Motywacji według Schneider (do oceny stopnia motywacji do rzucenia palenia). Wyniki: Najliczniejszą grupę wśród ankietowanych stanowiło 37 osób o niskim stopniu uzależnienia od nikotyny. Badani charakteryzowali się wysoką motywacją do rzucenia palenia. Punktowa średnia wartość motywacji w zależności od stopnia wykształcenia wahała się od 7.71 do 8.50. Większość ankietowanych podjęła próbę rzucenia palenia kierując się względami zdrowotnymi. Wnioski: Troska o stan zdrowia jest najczęstszym czynnikiem motywującym do zerwania z nałogiem palenia tytoniu, natomiast nie znaleziono zależności pomiędzy motywacją do rzucenia palenia a płcią respondentów.