Socio-Economic Status and the Duration of Pulmonary Tuberculosis Symptoms in Women Treated at the Mazovian Treatment Centre of Tuberculosis and Lung Diseases in Otwock

Wstęp: Chorobowość na gruźlicę zależy od czynników społeczno-ekonomicznych, takich jak migracje ludności, bezdomność, niedożywienie, bezrobocie, złe warunki bytowe, starzenie się społeczeństw. Celem pracy była ocena występowania gruźlicy u kobiet leczonych w Mazowieckim Centrum Leczenia Chorób Płuc i Gruźlicy w Otwocku (MCLChPiG) z określeniem statusu demograficznego, zawodowego i społecznego oraz z oceną czasu trwania choroby i rozległości zmian radiologicznych. Materiał i metody: Praca miała charakter retrospektywny. Oceniono dokumentację medyczną 100 kobiet w wieku 20–92 lat, hospitalizowanych w MCLChPiG w latach 2005–2006 z powodu potwierdzonej bakteriologicznie gruźlicy płuc. Wyniki: Większość kobiet chorych na gruźlicę mieszkała w miastach (65%), podczas gdy ze wsi pochodziło 32%, a 3% stanowiły osoby bezdomne. Wśród badanych kobiet 1/3 nie przekroczyła 40. rż., a 1/3 ukończyła 60. rż. Tylko 29% chorych kobiet było czynnych zawodowo, a 25% stanowiły kobiety bezrobotne. W badanej grupie 60% kobiet było niezamężnych. Opiekę nad dziećmi sprawowało jedynie 35% chorych na gruźlicę kobiet, a 7% porzuciło swoje dzieci. Czas trwania objawów klinicznych do chwili rozpoznania choroby wahał się od zera, gdy zmiany radiologiczne wykryto przypadkowo u osób bezobjawowych, aż do dwóch lat. U ponad 1/3 chorych kobiet objawy gruźlicy trwały ponad pół roku. Niewielkie zmiany radiologiczne obejmujące 1–2 pola płucne obserwowano u 40% chorych, natomiast u 26% stwierdzono rozległe zmiany obejmujące 5–6 pól płucnych. Wnioski: Większość prątkujących kobiet na Mazowszu to osoby samotne, niepracujące zawodowo mieszkanki dużych miast, które ukończyły 40. rż. Objawy kliniczne występowały u 30% z nich ponad pół roku przed ustaleniem rozpoznania, a u 40% zmiany radiologiczne były bardzo rozległe obejmujące 4–6 pól płucnych.