Abstract
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) stanowi istotny problem zdrowotny dla społeczeństwa, ponieważ jest związana ze zwiększoną chorobowością i umieralnością. Choroba prowadzi do stałego zmniejszania się wartości natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV1). Pogorszenie funkcji układu oddechowego szczególnie szybko postępuje w mniej zaawansowanych stadiach choroby, dlatego tak istotne jest wczesne wykrycie zaburzeń i wdrożenie właściwego leczenia. Prawidłowa farmakoterapia POChP zmniejsza nasilenie objawów choroby, poprawia tolerancję wysiłku fizycznego oraz zmniejsza liczbę i stopień ciężkości zaostrzeń. Istotną rolę w procesie terapii chorych na POChP stanowi tiotropium i jego nowe połączenie z olodaterolem. Celem pracy było przedstawienie możliwości terapeutycznych stosowania tiotropium w codziennej praktyce klinicznej.