Adv. Respir. Med., Volume 86, Issue Supp. VI (April 2018) – 8 articles , Pages 1-22

Choroba zarostowa żył płucnych (PVOD) jest rzadką postacią nadciśnienia płucnego spowodowaną zmianami zachodzącymi w żyłach płucnych. Wiele klinicznych i hemodynamicznych podobieństw do idiopatycznego tętniczego nadciśnienia płucnego (IPAH) może powodować trudności diagnostyczne i terapeutyczne. Opis przypadku dotyczy pacjenta z PVOD, u którego pierwsze objawy choroby wystąpiły po przebyciu mononukleozy zakaźnej. Pacjent był leczony analogiem prostacykliny (PGI2) (Treprostinil), co umożliwiło proces kwalifikacji i przeszczepienie płuc. Pomimo coraz większej wiedzy o przyczynach, etiopatogenezie i zmianach zachodzących w żyłach płucnych na poziomie molekularnym, przeszczepienie płuc jest jedyną skuteczną opcją terapeutyczną dla pacjentów cierpiących na PVOD. Full article

Przerzuty do oskrzeli nowotworów rozwijających się poza klatką piersiową występują niezwykle rzadko. Najczęstszymi typami raka, które do nich prowadzą, są rak sutka, rak jelita grubego i rak nerkowokomórkowy. Przerzuty do oskrzeli stanowią zazwyczaj późny objaw innych typów nowotworu i ich rokowanie jest zazwyczaj złe—średnie przeżycie w większości przypadków wynosi 1–2 lata. Z powodu swojej unikatowości pozostają wyzwaniem dla lekarzy oceniających, czy są one pierwotnym guzem płuc, czy mają charakter wtórny. W niniejszym artykule przedstawiono przypadek młodego mężczyzny po usunięciu lewej nerki z powodu raka jasnokomórkowego, u którego po 7 latach pojawiły się przerzuty do oskrzeli, oraz podsumowano dostępne dane literaturowe. Autorzy odnoszą się ponadto do stosowania pętli diatermicznej jako metody leczenia tej jednostki chorobowej. Full article

Mimo że nieinwazyjna wentylacja (NIV) jest prostą oraz użyteczną metodą, obserwuje się znaczne zróżnicowanie w jej stosowaniu pomiędzy krajami, regionami czy nawet szpitalami. Pacjent powinien być oceniony zarówno w stosunku do odpowiedzi subiektywnej (niewydolność oddechowa, świadomość, problemy związane z maską oraz przepływem powietrza), fizjologicznej (częstość oddechów, wysiłek oddechowy, przeciek powietrza), jak i zgodności z respiratorem (wymiana gazowa, pulsoksymetria, gazometria krwi tętniczej). Normalizacja częstości oddechów w ciągu 1 lub 2 godzin po rozpoczęciu leczenia jest jednym z najważniejszych wykładników postępów leczenia. Celem jest utrzymanie częstości oddechów między 20 a 30 oddechami na minutę. Zmniejszenie skurczów międzyżebrowych i nadobojczykowych, oddychania paradoksalnego czy aktywności współczulnej wskazują na powodzenie terapii. Gazometrię krwi tętniczej oznacza się w ciągu pierwszych 2 godzin w celu oceny pH i CO₂; a w razie potrzeby także później. Ogólnie rzecz ujmując, NIV ocenia się za pomocą gazometrii krwi tętniczej, parametrów hemodynamicznych i kilku testów laboratoryjnych. Liczba badań dotyczących NIV jest ograniczona. Autorzy niniejszej pracy postawili sobie za cel ocenę radiologicznych implikacji dystrybucji gazu w tkance płucnej w trakcie terapii NIV. Full article

Wstęp: Pyłowe zanieczyszczenia powietrza stanowią istotny czynnik wpływający na przebieg chorób układu oddechowego oraz sercowo-naczyniowego. Dwiema głównymi grupami tych zanieczyszczeń poddanymi monitorowaniu są zanieczyszczenia pyłowe o średnicy aerodynamicznej poniżej 10 μm (PM10) i 2.5 μm (PM2.5). Wśród chorób układu oddechowego duże znaczenia ma przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Jej manifestacja kliniczna oraz manifestacja kliniczna chorób układu sercowo- -naczyniowego są podobne i może to stanowić utrudnienie w trakcie wyboru terapii. W pracy badano związek pomiędzy pyłowymi zanieczyszczeniami powietrza oraz zaostrzenia POChP w populacji w której wykluczono sercowo-naczyniowe tło dolegliwości. Materiał i metody: Analizę oparto na danych dotyczących hospitalizacji na obszarze aglomeracji górnośląskiej w latach 2006–2016. Dane zostały skorelowane z danymi dotyczącymi warunków meteorologicznych i stężeniami zanieczyszczeń pyłowych do 90 dni przed dniem hospitalizacji. Wyniki: W trakcie całego badanego okresu nie zaobserwowano związku między PM10 oraz zaostrzeniami POChP. Wpływ PM2.5 stawał się istotny od 14 dnia przed przyjęciem do szpitala (RR 1.06) i wzrastał aż do maksymalnego badanego okresu 90 dni (RR 1.32). Wnioski: Praca podkreśla istotność wpływu pyłowych zanieczyszczeń powietrza na zaostrzenia POChP w długie perspektywie czasowej. Full article

Wstęp: Jedną z metod postępowania w masywnym lub nawracającym krwiopluciu jest embolizacja tętnic oskrzelowych (BAE). Celem pracy było wykazanie skuteczności oraz określenie powikłań zabiegu embolizacji tętnic oskrzelowych u pacjentów z nawracającym krwiopluciem. Materiał i metody: Analizie poddano 47 zabiegów embolizacji u 30 pacjentów przebywających w latach 2011–2017 na oddziale pulmonologii, alergologii i pulmonologii onkologicznej w Poznaniu z powodu krwioplucia. Przedział wiekowy pacjentów: 18–71 lat, średnia wieku podczas BAE: 33.5 roku. Pacjenci z mukowiscydozą stanowili 73.33% (n = 22); wykonano u nich łącznie 31 embolizacji. U pozostałych pacjentów (n = 8) wykonano łącznie 16 embolizacji. Analizy dokonano, przeprowadzając weryfikację dokumentacji medycznej oraz rozmowy bezpośredniej bądź telefonicznej. Wyniki: Natychmiastową kontrolę wynikającą z ustąpienia krwawienia uzyskano po 95.75% embolizacjach. Nawrót krwioplucia w ciągu 3 dni od zabiegu nastąpił po 5 BAE (10.63%), wykonano 4 reembolizacje. W pierwszym roku nawrót wystąpił u 10 pacjentów (33.33%), w czasie całej obserwacji u 17 chorych (56.66%). Wśród pacjentów, którzy mieli wykonane ponowne BAE najkrótszy czas bez krwioplucia to 2 dni, a najdłuższy 63 miesiące. Wśród pacjentów z nawrotem krwawienia, ale bez ponownej embolizacji najkrótszy czas bez krwioplucia wynosi 2 miesiące, najdłuższy 35 miesięcy. Jedenastu pacjentów (36.66%) wymagało wykonania kilku embolizacji na przestrzeni omawianych lat. Wnioski: BAE jest zabiegiem o dużej skuteczności w leczeniu krwioplucia, obarczonym niewielkim ryzykiem powikłań. Full article

Wstęp: Zapalenie ziarniniakowe towarzyszy takim nowotworom, jak rak piersi, rak jądra, rak nerki czy chłoniak. Współwystępowanie zapalenia ziarniniakowego w węzłach śródpiersia lub wnęk płucnych z pierwotnym rakiem płuca było tematem prac kazuistycznych. Cele pracy stanowiło zbadanie częstości występowania reakcji ziarniniakowej w węzłach chłonnych śródpiersia lub wnęk płucnych u chorych poddanych resekcji chirurgicznej nowotworu płuca. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną analizę 40 chorych (1) w wieku ≥ 18 lat, (2) poddanych lobektomii lub pulmonektomii w okresie od 1 sierpnia 2012 do 31 października 2016 roku w Szpitalu Uniwersyteckim w Saint Louis (3), u których w badaniu histopatologicznym stwierdzono chorobę nowotworową. Wyniki: Spośród zbadanych 40 chorych, u 3 (7.5%) stwierdzono zapalenie ziarniniakowe w węzłach chłonnych. Wniosek: Wyniki badania tej małej kohorty pacjentów pozwalają na stwierdzenie, że obecność zapalenia ziarniniakowego w węźle chłonnym może być bezpiecznie traktowane jako dowód braku zmian przerzutowych w węźle. Takie spostrzeżenie usprawiedliwia rezygnację z pobierania kolejnych próbek z węzła chłonnego z zapaleniem ziarniniakowym i może przyczynić się do skrócenia czasu badania. Full article

Wstęp: W celu zwiększenia wykrywalności zakażenia wirusem HIV w Indiach narodowa grupa robocza ds. zakażenia wirusem HIV i gruźlicy wprowadziła obowiązek badań przesiewowych w kierunku zakażenia wirusem HIV u wszystkich chorych z podejrzeniem gruźlicy. Materiał i metody: Badanie miało charakter przesiewowy i miało na celu ocenę występowania zakażenia wirusem HIV wśród chorych z podejrzeniem gruźlicy. Przeprowadzono je w okresie od czerwca 2015 do grudnia 2016 roku w trzeciorzędowym ośrodku referencyjnym JIPMER w południowych Indiach. Wyniki: Spośród 964 chorych z podejrzeniem gruźlicy przyjętych w poradni pulmonologicznej, u 189 chorych stwierdzono dodatni wynik plwociny w kierunku prątków kwasoodpornych (AFB). Spośród 189 chorych z dodatnim wynikiem plwociny u 9 stwierdzono zakażenie wirusem HIV. Spośród 879 chorych, którzy wyrazili zgodę na badanie w kierunku zakażenia wirusem HIV, u 33 wynik był dodatni (3.7%). Gdyby zbadano jedynie chorych z dodatnim wynikiem plwociny, nie wykryto by 24 nowych przypadków zakażenia wirusem HIV. Liczba badań, które należałoby wykonać, aby wykryć jeden przypadek zakażenia wirusem HIV (number needed to screen), wynosi 27 dla chorych z podejrzeniem gruźlicy i 18 dla chorych z potwierdzoną gruźlicą. Wnioski: Wykrywalność zakażenia HIV (91%) i skuteczność diagnostyczna 3.7% w grupie chorych z domniemaną gruźlicą jest wysoka w porównaniu z danymi zaktualizowanego programu narodowego kontroli gruźlicy. W związku z tym w celu zwiększenia wykrywalności zakażenia wirusem HIV konieczne jest objęcie badaniami przesiewowymi również chorych z podejrzeniem gruźlicy, aby można było wcześnie wdrożyć leczenie anty-retrowirusowe. Full article

Wstęp: Radiogram klatki piersiowej jest od dawna używany w diagnostyce gruźlicy i służy również do oceny rozległości zmian. Prezentowane badanie przeprowadzono w celu oceny korelacji pomiędzy rozległością zmian w badaniu radiologicznym ocenianą na podstawie punktacji według Timika a wyjściowymi parametrami klinicznymi i mikrobiologicznymi u chorych na gruźlicę płuc potwierdzoną badaniem plwociny. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w trzeciorzędowym ośrodku referencyjnym dla chorób płuc w Bangalore, Karnataka w okresie od stycznia 2017 do stycznia 2018 roku. Miało ono charakter prospektywny i obejmowało chorych na gruźlicę płuc z dodatnim wynikiem rozmazu plwociny w kierunku obecności prątków, diagnozowanych na oddziale pulmonologicznym. Na wizycie początkowej odnotowano objawy podmiotowe i osłuchowe. Ocenę kliniczną przeprowadzono na podstawie skali sprawności Karnofsky’ego (KPS), skali TB I (skala TB wg Bandima) i skali TB II. Wyjściowy radiogram klatki piersiowej w projekcji PA oceniono za pomocą punktacji Timika przez dwóch niezależnych radiologów. Wykonano rutynowe badania laboratoryjne i rozmaz plwociny na obecność prątków kwasoodpornych. Przeprowadzono analizę korelacji pomiędzy punktacją radiologiczną i innymi parametrami ciężkości choroby. Wyniki: Skale kliniczne, takie jak KPS, TB I i TB II, nie korelowały z obecnością zmian jamistych na radiogramie klatki piersiowej (p > 0.05). U 48.6% chorych ze zmianami rozpadowymi i u 40% chorych bez zmian rozpadowych w radiogramie klatki piersiowej stwierdzono duże zagęszczenie prątków kwasoopornych w plwocinie (+++ w skali punktowej), ale różnica nie była istotna statystycznie. Wynik skali radiologicznej powyżej 71 wiązał się ze znamiennie dłuższym czasem trwania objawów, wyższą wyjściową punktacją w skalach klinicznych (KPS, TB I i TB II) oraz niższym wskaźnikiem BMI (p < 0.05). U 65,2% chorych z punktacją radiologiczną powyżej 71 i tylko u 32.4% z mniejszą niż 71 punktów stwierdzono większe zagęszczenie prątków w rozmazie plwociny (p < 0.04). U chorych z liczbą punktów powyżej 71 stwierdzano wyższe wartości OB. Wnioski: Zmiany jamiste w RTG są związane z większą początkową ilością bakterii w plwocinie. Skala radiologiczna według Timika to narzędzie punktowe, łatwe do zastosowania w warunkach klinicznych. Liczba punktów w skali koreluje znamiennie z wieloma parametrami klinicznymi i mikrobiologicznymi opisującymi ciężkość przebiegu gruźlicy płuc. Z tego powodu może być stosowana w ocenie ryzyka, szczególnie u chorych nieodkrztuszających lub z ujemnym wynikiem badania plwociny w chwili rozpoznania. Full article