Abstract
Wstęp: Skuteczność leczenia przewlekłego kaszlu u dorosłych jest ograniczona. Terapia mowy to jedna z niewielu metod leczenia, które wydają się skuteczne u pacjentów z uporczywym, przewlekłym kaszlem. Metoda ta jednak nie była dotychczas dostępna w Polsce. Celem badania było wdrożenie terapii mowy i ocena jej skuteczności w leczeniu pacjentów z przewlekłym, uporczywym kaszlem. Materiał i metody: Pacjenci diagnozowani i leczeni z powodu przewlekłego, niepoddającego się leczeniu kaszlu zostali włączeni do badania. Terapię mowy opracowano na podstawie techniki opisanej przez Vertigan i wsp. Składała się z ośmiu 45-minutowych spotkań, odbywających się raz w tygodniu. Przed i po zastosowaniu terapii mowy oceniano nasilenie kaszlu i jego wpływ na jakość życia przy zastosowaniu analogowej skali wizualnej (VAS, visual analogue scale) i kwestionariusza jakości życia przeznaczonego dla chorych z kaszlem (LCQ, Leicester Cough Questionnaire). Dodatkowo wykonywany był test prowokacyjny z kasacyjną oceniający wrażliwość odruchu kaszlu. Wyniki: Do badania włączono 18 kobiet, ale tylko 15 (83%) z nich wzięło udział we wszystkich sesjach (mediana wieku 66 lat, mediana czasu trwania kaszlu 60 miesięcy). Po zakończeniu terapii mowy stwierdzono istotne zmniejszenie nasilenia kaszlu ocenianego w skali VAS (46 v. 28 mm, p = 0.016), istotną poprawę jakości życia ocenianej w LCQ (10.7 v. 14.6 punktu, p = 0.004) oraz zwiększenie dawki kapsaicyny wywołującej kaszel w teście prowokacji. Wnioski: Zastosowanie terapii mowy spowodowało zmniejszenie nasilenia kaszlu i poprawę jakości życia kobiet z przewlekłym, uporczywym kaszlem. Wyniki niniejszego badania wskazują na skuteczność dołączenia terapii mowy do leczenia kobiet z uporczywym, przewlekłym kaszlem.