Advances in Respiratory Medicine

136 KiB

Open AccessGuidelines

Zasady postępowania diagnostycznego i opieki nad chorymi z wrodzonym niedoborem alfa-1 antytrypsyny Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc, Polskiego Towarzystwa Pneumonologii Dziecięcej i Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii Dziecięcej

by Joanna Chorostowska-Wynimko, Agnieszka Bakuła, Marek Kulus, Paweł Kuca, Ewa Niżankowska-Mogilnicka, Marek Sanak, Piotr Socha and Paweł Śliwiński

Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. IV), 29-38; https://doi.org/10.5603/ARM.47907 - 5 Jul 2016

Viewed by 446

Abstract

Niedobór alfa-1 antytrypsyny (AAT, alpha-1-antitrypsin) jest najczęstszą chorobą genetyczną w populacji osób dorosłych pochodzenia europejskiego [...] Full article

179 KiB

Open AccessCase Report

Aspergilloma o nietypowej lokalizacji u pacjenta z astmą o ciężkim przebiegu

by Michał Zieliński, Henryka Mazur-Zielińska and Dariusz Ziora

Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. IV), 16-21; https://doi.org/10.5603/ARM.47905 - 5 Jul 2016

Viewed by 370

Abstract

Aspergiloza płucna to choroba wywołana przez grzyby z rodzaju Aspergillus. Postać choroby zależy od stanu immunologicznego organizmu oraz innych współwystępujących stanów chorobowych wpływających na tkankę płucną. Pacjenci z astmą, zwłaszcza postacią o ciężkim przebiegu, wymagający stosowania glikokortykosteroidów ogólnoustrojowo, predysponowani są do rozwoju [...] Read more.

Aspergiloza płucna to choroba wywołana przez grzyby z rodzaju Aspergillus. Postać choroby zależy od stanu immunologicznego organizmu oraz innych współwystępujących stanów chorobowych wpływających na tkankę płucną. Pacjenci z astmą, zwłaszcza postacią o ciężkim przebiegu, wymagający stosowania glikokortykosteroidów ogólnoustrojowo, predysponowani są do rozwoju alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej. Powstanie grzybniaka (aspergilloma) w płucu jest poprzedzone wytworzeniem się patologicznej jamy w przebiegu innego schorzenia. W pracy opisano przypadek chorego na astmę o ciężkim przebiegu, u którego rozwinęła się aspergilloma w nietypowej lokalizacji, bez obecności predysponujących zmian anatomicznych oraz schorzeń. Full article

365 KiB

Open AccessCase Report

Grzybiczy tętniak rzekomy tętnicy płucnej u pacjentki z historią ubytku przegrody międzykomorowej. Opis przypadku i przegląd piśmiennictwa

by Vishal Walasangikar, Amit Kumar Dey, Rajaram Sharma, Vivek Murumkar, Rohit Gadewar, Priya Hira and Kartik Mittal

Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. IV), 12-15; https://doi.org/10.5603/ARM.47904 - 5 Jul 2016

Viewed by 364

Abstract

Tętniaki są rzadko zlokalizowane w tętnicy płucnej. Częstszą jest lokalizacja wewnątrzczaszkowa, aorta lub inne naczynia krwionośne. Tętniak tętnicy płucnej może być spowodowany zakażeniem takimi bakteriami, jak Staphylococcus, Streptococcus, Mycobacteria, Treponema pallidum, rzadziej grzybami. W pracy przedstawiono opis przypadku 7-letniej [...] Read more.

Tętniaki są rzadko zlokalizowane w tętnicy płucnej. Częstszą jest lokalizacja wewnątrzczaszkowa, aorta lub inne naczynia krwionośne. Tętniak tętnicy płucnej może być spowodowany zakażeniem takimi bakteriami, jak Staphylococcus, Streptococcus, Mycobacteria, Treponema pallidum, rzadziej grzybami. W pracy przedstawiono opis przypadku 7-letniej pacjentki, u której wystąpiły dwa prawostronne, przywnękowe tętniaki rzekome pochodzenia grzybiczego. Pacjentka była wcześniej leczona z powodu ubytku przegrody międzykomorowej. Grzybicze tętniaki rzekome tętnicy płucnej występują rzadko, a ich diagnostyka jest trudna. Jeśli u chorego przez dłuższy czas utrzymują się gorączka i kaszel, a zagęszczenie w obrębie miąższu płuc nie odpowiada na antybiotykoterapię, zaleca się wykonanie tomografii komputerowej klatki piersiowej z kontrastem. Można podejrzewać, że “krucha masa przyczepiona do łaty ubytku przegrody międzykomorowej” była punktem wyjścia dla rozwoju infekcyjnego zapalenia wsierdzia oraz powstania grzybiczego materiału zatorowego w tętnicach płucnych. Leczony wcześniej ubytek przegrody międzykomorowej mógł się w ten sposób przyczynić do rozwoju grzybiczego zapalenia wsierdzia. Full article

138 KiB

Open AccessCase Report

Rozlana idiopatyczna hiperplazja komórek neuroendokrynnych płuc (DIPNECH) przebiegająca pod postacią zwykłego śródmiąższowego zapalenia płuc (UIP)

by Kshitij Chatterjee, Jorge Jo Kamimoto, Andrew Dunn, Penchala Mittadodla and Manish Joshi

Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. IV), 7-11; https://doi.org/10.5603/ARM.47903 - 5 Jul 2016

Viewed by 618

Abstract

Rozlana idiopatyczna hiperplazja komórek neuroendokrynnych płuc (DIPNECH) jest rzadką chorobą, występuje najczęściej u niepalących kobiet w średnim wieku, a objawia się kaszlem, dusznością i świszczącym oddechem. Wyniki badań czynnościowych wykazują najczęściej obturację oskrzeli, zaś tomografia komputerowa (TK) klatki piersiowej zazwyczaj ujawnia obraz rozsianych [...] Read more.

Rozlana idiopatyczna hiperplazja komórek neuroendokrynnych płuc (DIPNECH) jest rzadką chorobą, występuje najczęściej u niepalących kobiet w średnim wieku, a objawia się kaszlem, dusznością i świszczącym oddechem. Wyniki badań czynnościowych wykazują najczęściej obturację oskrzeli, zaś tomografia komputerowa (TK) klatki piersiowej zazwyczaj ujawnia obraz rozsianych zmian o typie mozaiki z obszarami pułapki dla powietrza. W pracy przedstawiono przypadek kobiety chorej na DIPNECH z zaburzeniami o typie restrykcji. Obraz radiologiczny odpowiadał wzorcowi zwykłego śródmiąższowego zapalenia płuc (UIP). Full article

81 KiB

Open AccessAbstract

Związek wariantów polimorficznych genów kodujących interleukiny z występowaniem wielolekoopornej gruźlicy w populacji Ukrainy

by Dmytro O. Butov, Mykhaylo M. Kuzhko, Natalia I. Makeeva, Tetyana S. Butova, Hanna L. Stepanenko and Andrii B. Dudnyk

Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. IV), 6; https://doi.org/10.5603/ARM.47902 - 5 Jul 2016

Viewed by 481

Abstract

Wstęp: Gruźlica wielolekooporna (MDR-TB) stanowi poważny problem zdrowotny w pewnych regionach świata. Interleukiny 2 (IL-2), 4 (IL-4) i 10 (IL-10) odgrywają istotną rolę w immunopatogenezie gruźlicy. Podatność na gruźlicę wielolekooporną może być genetycznie uwarunkowana. Celem badania była ocena związku pomiędzy polimorfizmem genów IL-2 [...] Read more.

Wstęp: Gruźlica wielolekooporna (MDR-TB) stanowi poważny problem zdrowotny w pewnych regionach świata. Interleukiny 2 (IL-2), 4 (IL-4) i 10 (IL-10) odgrywają istotną rolę w immunopatogenezie gruźlicy. Podatność na gruźlicę wielolekooporną może być genetycznie uwarunkowana. Celem badania była ocena związku pomiędzy polimorfizmem genów IL-2, IL-4, IL-10 a występowaniem gruźlicy wielolekoopornej w populacji ukraińskiej. Materiał i metody: Do badania włączono 140 chorych na gruźlicę naciekową i 30 osób zdrowych (grupa kontrolna). Wyodrębniono grupę chorych na gruźlicę wielolekooporną (MDR TB) i gruźlicę z zachowaną opornością na leki przeciwgruźlicze (non-MDR TB). Zbadano polimorfizm T330G genu IL-2, C589T genu IL-4 i G1082A genu IL-10 przy zastosowaniu łańcuchowej reakcji polimerazy. Stężenia IL-2, IL-4 and IL-10 w surowicy oznaczono za pomocą testu ELISA. Wyniki: Przed leczeniem u chorych na gruźlicę stężenia w surowicy IL-2 były wyższe, a IL-4 i IL-10 niższe w porównaniu z grupą kontrolną. Stężenia IL-4 i IL-10 były istotnie niższe, podczas gdy stężenie IL-2 było istotnie wyższe w grupie MDR TB w porównaniu z pozostałymi chorymi (non- MDR TB). Opisane zmiany związane były z homozygotycznymi lub heterozygotycznymi mutacjami polimorficznymi C589T genu IL-4, G1082A genu IL-10 i T330G genu IL-2. Wnioski: Mutacje genów badanych cytokin mogą stanowić czynnik ryzyka gruźlicy i prowadzić do progresji i przewlekania się choroby. W grupie MDR TB genotypy heterozygotyczne badanych cytokin występowały najczęściej. Full article

83 KiB

Open AccessAbstract

Wzorce żywieniowe a występowanie astmy w Indiach

by Mohammed Noufal Poongadan, Nitesh Gupta and Raj Kumar

Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. IV), 5; https://doi.org/10.5603/ARM.47901 - 5 Jul 2016

Viewed by 369

Abstract

Wstęp: Celem badania była ocena związku pomiędzy wzorcami żywieniowymi a występowaniem astmy w populacji indyjskiej. Materiał i metody: Do badania włączono 125 chorych na astmę oraz taką samą liczbę osób zdrowych dobranych pod względem wieku i płci (grupa kontrolna). Wzorce żywieniowe oceniano za [...] Read more.

Wstęp: Celem badania była ocena związku pomiędzy wzorcami żywieniowymi a występowaniem astmy w populacji indyjskiej. Materiał i metody: Do badania włączono 125 chorych na astmę oraz taką samą liczbę osób zdrowych dobranych pod względem wieku i płci (grupa kontrolna). Wzorce żywieniowe oceniano za pomocą kwestionariusza (NNR-Dietary Pattern in Asthma Questionnaire), zawierającego pytania dotyczące spożywania 80 różnych pokarmów i napojów, należących do 15 różnych grup, który został opracowany z uwzględnieniem najbardziej powszechnych zwyczajów żywieniowych panujących w Indiach oraz wyników badań ISAAC. Wyniki: Nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie rozkładu płci w grupach, wzrostu, masy ciała, wskaźnika BMI i statusu ekonomicznego pomiędzy grupą chorych na astmę i grupą kontrolną (p > 0.05). Konsumpcja żywności typu fast food, solonych i smażonych przekąsek; orzechów i suszonych owoców była znamiennie wyższa u chorych na astmę (p < 0.05). Podobnie, chorzy na astmę wykazywali tendencję do spożywania większej ilości tłuszczów, cukru i napojów gazowanych (p > 0.05). Natomiast spożycie płatków zbożowych, mleka i jego przetworów, pokarmów niewegetariańskich, owoców i soków owocowych było wyższe u osób zdrowych, choć różnice nie były istotne statystycznie (p > 0.05). Wnioski: Spożycie pokarmów typu fast food, solonych i smażonych przekąsek, tłuszczów i olejów z orzechów, suszonych owoców, gazowanych napojów może mieć związek z występowaniem astmy w Indiach. Z tego powodu istotne jest aby ograniczać spożycie pokarmów typu fast food oraz wpływać poprzez instytucje zdrowia publicznego na zwiększenie świadomości dotyczącej wpływu tego typu pokarmów na występowanie astmy. Full article

72 KiB

Open AccessAbstract

Zakażenia grzybicze u chorych na mukowiscydozę—Wyniki badania jednoośrodkowego

by Barbara Garczewska, Sylwia Jarzynka, Jan Kuś, Wojciech Skorupa and Ewa Augustynowicz-Kopeć

Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. IV), 4; https://doi.org/10.5603/ARM.47900 - 5 Jul 2016

Viewed by 451

Abstract

Wstęp: Mukowiscydoza (zwłóknienie torbielowate [CF]) to najczęstsza choroba monogenowa, dziedziczona w sposób autosomalny recesywny występująca wśród rasy kaukaskiej. Jest chorobą ogólnoustrojową, wielonarządową, w której decydujące dla jej przebiegu jest zajęcie układów oddechowego i pokarmowego. U ponad 59% chorych na mukowiscydozę stwierdza się przeciwciała [...] Read more.

Wstęp: Mukowiscydoza (zwłóknienie torbielowate [CF]) to najczęstsza choroba monogenowa, dziedziczona w sposób autosomalny recesywny występująca wśród rasy kaukaskiej. Jest chorobą ogólnoustrojową, wielonarządową, w której decydujące dla jej przebiegu jest zajęcie układów oddechowego i pokarmowego. U ponad 59% chorych na mukowiscydozę stwierdza się przeciwciała dla alergenów zarodników grzybów głównie Aspergillus fumigatus. U 5−15% chorych dochodzi do rozwoju alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej. Celem pracy była analiza częstości występowania grzybów drożdżopodobnych i grzybów pleśniowych w drogach oddechowych chorych na CF oraz ocena lekooporności wyhodowanych szczepów. Materiał i metody: Analizie poddano wyniki badań mikologicznych uzyskanych od 42 chorych hospitalizowanych i leczonych w Instytucie Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie w latach 2006−2014. Wyniki: Z 217 materiałów z dróg oddechowych, otrzymanych od 42 chorych na mukowiscydozę, wyizolowano 205 (68%) szczepów grzybów drożdżopodobnych oraz 96 (32%) szczepy grzybów pleśniowych. Wśród grzybów pleśniowych dominował gatunek A. fumigatus 22.2% (67). Badane szczepy grzybów in vitro wykazywały 100% wrażliwość na itrakonazol, worykonazol, posakonazol oraz amfoterycynę B. Wnioski: Główne patogeny izolowane z materiałów z dróg oddechowych chorych na mukowiscydozę stanowiły A. fumigatus i C. albicans. Szczepy A. fumigatus wykazywały 100% wrażliwość in vitro na leki z grupy azoli oraz amfoterycynę B. Dwa szczepy C. albicans oraz 1 szczep C. tropicalis wykazywały oporność na azole (flukonazol, itrakonazol i worykonazol). Scedosporium apiospermum był oporny na amfoterycynę B (MIC > 32 mg/L) natomiast wykazywał wrażliwość na worykonazol (MIC 0.094 mg/L). Full article

177 KiB

Open AccessAbstract

Znaczenie prognostyczne cytokin TH1/TH2 u małych dzieci ze świszczącym oddechem w trzyletnim prospektywnym badaniu obserwacyjnym

by Ivane Chkhaidze, Dali Zirakishvili, Natalia Shavshvishvili and Neli Barnabishvili

Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. IV), 3; https://doi.org/10.5603/ARM.47899 - 5 Jul 2016

Viewed by 474

Abstract

Wstęp: Układ immunologiczny odgrywa ważną rolę w powstawaniu świstów w przebiegu infekcji wirusowych, choć profil cytokinowy odpowiedzialny za to zjawisko nie został dotychczas ustalony. Celem badania było ustalenie czy stężenie cytokin w surowicy podczas ostrego epizodu świstów u małych dzieci wiąże się z [...] Read more.

Wstęp: Układ immunologiczny odgrywa ważną rolę w powstawaniu świstów w przebiegu infekcji wirusowych, choć profil cytokinowy odpowiedzialny za to zjawisko nie został dotychczas ustalony. Celem badania było ustalenie czy stężenie cytokin w surowicy podczas ostrego epizodu świstów u małych dzieci wiąże się z późniejszym rozwojem przetrwałego nawrotowego świszczącego oddechu (PRW, persistent recurrent wheezing). Materiał i metody: Do badania włączono 43 dzieci w wieku od 3 miesięcy do 3. roku życia, leczonych w Centralnym Szpitalu Dziecięcym im. M. Iashvili w Tbilisi (Gruzja). Stężenia IFN-γ, TNF-α i IL-6 oznaczono za pomocą testu ELISA (enzyme-linked immunosorbent assay). Oznaczono również całkowite stężenie IgE w surowicy. Przeciwciała klasy IgM i IgG przeciwko wirusom RSV, Chlamydophila pneumonia i Mycoplasma pneumonia oznaczono przy pomocy testu ELISA. Wszystkie dzieci poddano prospektywnej obserwacji przez okres 3 lat. Wyniki: Nie potwierdzono związku pomiędzy rozwojem przetrwałego nawrotowego świszczącego oddechu a występowaniem atopii u dzieci lub ich rodziców, młodym wiekiem matki, niską masą urodzeniową, stężeniem w surowicy IL-6, IFN-γ, stężeniem całkowitego IgE i rodzajem patogenu. Wykazano tendencję do związku z płcią męską, sztucznym karmieniem i paleniem papierosów w domu, choć związki te nie były istotne statystycznie. Tylko stężenie TNF-α było silnie związane z ryzykiem przetrwałego nawrotowego świszczącego oddechu po trzech latach obserwacji. Wnioski: TNF-α może służyć jako prognostyczny biomarker dla przyszłego rozwoju przetrwałego nawrotowego świszczącego oddechu u dzieci poniżej 3. roku życia. W celu pełnej oceny przydatności TNF-α i innych biomarkerów w praktyce klinicznej oraz określenia wartości odcięcia konieczne jest przeprowadzenie większego badania prospektywnego. Full article

109 KiB

Open AccessEditorial

Czynnik martwicy nowotworów alfa jako biomarker predykcyjny astmy we wczesnym dzieciństwie

by Paweł Majak

Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. IV), 1-2; https://doi.org/10.5603/ARM.47898 - 5 Jul 2016

Cited by 1 | Viewed by 420

Abstract

Rozwój badań nad biomarkerami astmy we wczesnym dzieciństwie można uzasadnić trzema przyczynami [...] Full article

Journal Menu

Journal Browser

Adv. Respir. Med., Volume 84, Issue Supp. IV (July 2016) – 9 articles , Pages 1-38

Further Information

Guidelines

MDPI Initiatives

Follow MDPI