Next Article in Journal
Badania Obrazowe w Zapaleniach Płuc u Dorosłych
Previous Article in Journal
Leczenie Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc-Bronchodylatacja I Przeciwzapalna Farmakoterapia Celowana
 
 
Advances in Respiratory Medicine is published by MDPI from Volume 90 Issue 4 (2022). Previous articles were published by another publisher in Open Access under a CC-BY (or CC-BY-NC-ND) licence, and they are hosted by MDPI on mdpi.com as a courtesy and upon agreement with Via Medica.
Font Type:
Arial Georgia Verdana
Font Size:
Aa Aa Aa
Line Spacing:
Column Width:
Background:
Review

Powysiłkowy Skurcz Oskrzeli

by
Katarzyna Hildebrand
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Banacha 1a, 02-097 Warszawa, Poland
Adv. Respir. Med. 2011, 79(1), 39-47; https://doi.org/10.5603/ARM.27686
Submission received: 9 April 2010 / Revised: 28 December 2010 / Accepted: 28 December 2010 / Published: 28 December 2010

Abstract

Powysiłkowy skurcz oskrzeli (EIB), astma wysiłkowa (EIA) to pojęcia określające przejściowy skurcz oskrzeli, do którego dochodzi u części osób w trakcie intensywnego wysiłku fizycznego lub po jego zakończeniu. Do rozpoznania EIB niezbędne jest wykazanie spadku FEV₁ po wykonaniu wysiłku fizycznego o co najmniej 10% w stosunku do wartości wyjściowej. Częstość występowania EIB w ogólnej populacji jest szacowana na około 12–15%, wśród zawodników olimpijskich uprawiających sporty letnie waha się między 10–20%, a u sportowców uprawiających dyscypliny zimowe (głównie narciarzy oraz łyżwiarzy) dochodzi nawet do 50–70%. U podstaw patomechanizmów EIB leżą dwie teorie: termiczna i osmotyczna. W diagnostyce różnicowej powysiłkowego skurczu oskrzeli należy brać pod uwagę przede wszystkim przewlekłe choroby układu oddechowego, sercowo-naczyniowego, dysfunkcję strun głosowych, zespół hiperwentylacyjny, brak wytrenowania lub przetrenowanie. W celu rozpoznania EIB zaleca się wykonanie badania wysiłkowego na bieżni lub cykloergometrze zgodnie z zaleceniami ATS z 1999 roku w standardowych warunkach laboratoryjnych. Z powodzeniem są wykorzystywane również testy nadreaktywności oskrzeli z wykorzystaniem bodźców pośrednich, takich jak: izokapniczna hiperwentylacja suchym powietrzem (EVH), mannitol, adenozynomonofosforan (AMP), hipertoniczny roztwór chlorku sodu lub pomiar tlenku azotu w wydychanym powietrzu (FENO). W zapobieganiu EIB można stosować leczenie niefarmakologiczne i farmakologiczne. U osób leczonych z powodu astmy optymalizacja leczenia przeciwzapalnego może usunąć objawy EIB. Beta2-mimetyki krótko- i długodziałające, leki antyleukotrienowe mogą być stosowane w pojedynczych dawkach prewencyjnych przed wykonaniem wysiłku.
Keywords: powysiłkowy skurcz oskrzeli; astma; wysiłek; testy prowokacji powysiłkowy skurcz oskrzeli; astma; wysiłek; testy prowokacji

Share and Cite

MDPI and ACS Style

Hildebrand, K. Powysiłkowy Skurcz Oskrzeli. Adv. Respir. Med. 2011, 79, 39-47. https://doi.org/10.5603/ARM.27686

AMA Style

Hildebrand K. Powysiłkowy Skurcz Oskrzeli. Advances in Respiratory Medicine. 2011; 79(1):39-47. https://doi.org/10.5603/ARM.27686

Chicago/Turabian Style

Hildebrand, Katarzyna. 2011. "Powysiłkowy Skurcz Oskrzeli" Advances in Respiratory Medicine 79, no. 1: 39-47. https://doi.org/10.5603/ARM.27686

Article Metrics

Back to TopTop